آفتاب خواهی دربادرود



فرهنگ غنی وکهن بادرود پر است از ادبیات وفولکلور ارزنده ای که در کمتر جوامعی می توان این همه تنوع فرهنگی دید وهمین آداب وسنن زیبا هستند که نقش دیرینه بودن وریشه دار بودن فرهنگ یک سرزمین را رقم می زنند. با تأسف تاکنون تحقیقات میدانی وکنکاش ریشه ای در این آداب ورسوم نشده است.

از آداب کهن این سرزمین این بود که وقتی در زمستان چند روز پیاپی هوا ابری بود مادران این دیار در گوش کودکانشان این نجوای نیایش گونه را به گویش زیبای بادرودی که ریشه در پارسی پهلوی دارد زمزمه میکردند.

خالخالیجوون اووفتو که        ای من برنج رو اوو که

سحر پابه پلوو که                أ ناخورون خو بخوو

                      فقط اوفتوو ولوو که

برگردان:

خاله خاله جون(خاله خورشیده) آفتاب کن    یک من(سه کیلو) برنج رو در آب بخیسان

سحر پاشو پلو درست کن            (این پلو را)من نمی خورم خودت بخور

                           تو فقط آفتابت را(برما) بگستران

بی شک این شعر ادامه هم داشته که اگر کاربر گرامی از ادامه آن آگاهی دارد لطفأ مارا رهنمون سازد

با این زمزمه نیایش گونه به نوعی از خدای بزرگ برای آفتابی شدن روزهای سرد زمستانی طلب استمداد می شده است ومنزلت آفتاب داشتن بر پر بودن شکم را میرساند که آنقدر این مواهب طبیعی در نزد انسانهای قدیم ارزشمند بوده اند.

باامید آنکه فرهیخته ای کمر همت بالا زند وتا قبل از مسخ این آداب زیبا به جمع آوری این رسومات قشنگ وریشه در تاریخ دار منطقه بپردازد.

ارادتمند: ذبیح اله صولتیان

دیدنیهای زادگاه پرافتخارم،بادرود


آستان مقدس حضرت آقاعلی عباس وشاهزاده محمد.بادرود



http://www.eshterakha.com/uploads/l9498_1_5.jpg

خانه تاریخی محقق الدوله-محله حسنیه بادرود-دوران قاجار


http://www.eshterakha.com/uploads/t12043_1_9.jpg

خانه تاریخی افصح الدوله بادرود-کوی باغ-دوران قاجار


http://www.eshterakha.com/uploads/t007986_4.jpg

خانه تاریخی معزی بادی-کوی ایرج-دوران قاجار



http://www.eshterakha.com/uploads/w03633_DSC01920.jpg

خانه باغ خیرآباد-دوران پهلوی-محله خیرآباد



http://www.eshterakha.com/uploads/i33871_.jpg

سراموزه رهگشای بادرود-دوران قاجار -کوی حسینیه اعظم


http://www.eshterakha.com/uploads/w28381_DSC00921.jpg

خانه تاریخی قوام الدین مدیر-کوی حسینیه اعظم -دوران قاجار



http://www.eshterakha.com/uploads/b23474_DSC01452.jpg

خانه تاریخی حاج معزی شاعردربادرود-کوی ایرج-دوران قاجار



http://www.eshterakha.com/uploads/d745497_DSC00235.jpg

خانه تاریخی مدبر الملک بادرود-کوی باغ- دوران قاجار



http://www.eshterakha.com/uploads/h2858_DSC01012.jpg

خانه تاریخی میرزا رضا فاطمی بادرود-کوی ایرج-دوران قاجار



http://www.eshterakha.com/uploads/p13651_Copy_of_l_029.jpg

بادگیرهای بادرود


http://www.eshterakha.com/uploads/m848549_99999999999999999999999999999999.jpg

پرستشگاه آدینه بادرود-دوران ساسانیان -کوی آدینه



http://www.eshterakha.com/uploads/n633283_15_271.jpg

چاپارخانه گوشه-دوران ساسانیان-جاده مهاباد




http://www.eshterakha.com/uploads/p793964_DSC_0240.jpg

گرمابه نوقه بادرود-دوران صفویه -کوی گلستان



http://www.eshterakha.com/uploads/n21391_Copy_of_DSC00131.jpg

بنای یادمان محقق الدوله بادرود -کوی حسینیه -معاصر





محوطه باستانی باد-دوران آل بویه -کویربادرود



http://www.eshterakha.com/uploads/i1193_Picture_1965.jpg

قلعه کرشاهی بادرود- دوران ایلخانیان





http://www.eshterakha.com/uploads/x12866_P1030629.jpg

چاپارخانه گرماب دوران ساسانیان-کویر بادرود



http://www.eshterakha.com/uploads/m035188_DSC04346.jpg

تندیس بادگیر در میدان مرکزی



http://www.eshterakha.com/uploads/q64386_P1000837.jpg

چاپارخانه وراه گاری بادرود-دوران اشکانیان



http://www.eshterakha.com/uploads/z455898_P1040177.jpg

نخل گردانی دربادرود-صبح روز عاشورا


http://www.eshterakha.com/uploads/y82157_Picture_1615.jpg

ریق شق-کویربادرود



http://www.eshterakha.com/uploads/z464494_Copy_of_DSC01792.jpg

تهیه رب انار سنتی دربادرود


http://www.eshterakha.com/uploads/r8937_DSC00066.jpg

پوشش محلی دختران بادرود


http://www.eshterakha.com/uploads/q306937_0002.jpg

قالی کاشان شادسر-صنایع دستی بادرود



http://www.eshterakha.com/uploads/p466985_Copy_of_Copy_of_IMG_0020.jpg

انار نادری بادرود



http://www.eshterakha.com/uploads/o168808_DSC03699.jpg

طالبی آقاعلی عباس بادرود



http://www.eshterakha.com/uploads/e852729_DSC01602.jpg

برداشت خیار از کشتزارهای بادرود



http://www.eshterakha.com/uploads/b20418_DSC03038.jpg

رویش ریواس کوهی در شمال بادرود



http://www.eshterakha.com/uploads/j91278_DSC02749.jpg

محوطه تاریخی 70 پشتو درکویر بادرود


http://www.eshterakha.com/uploads/d528758_DSC01776.jpg

کمپ گردشگری متین آباد بادرود


قلعه کرشاهی بادرود

http://www.eshterakha.com/uploads/i033299_Picture_1982.jpg

دژ بزرگ کرشاهی در 20 کیلومتری شمال بادرود قرار دارد. گویند اصل بنا در زمان ایلخانان مغول با مصالح خشت خام وگل ساخته شده است . بعدها در اواخر دوران قاجار نائب حسین کاشی  به علت استقرار لشکریان خود با کمک برادرانش به باز سازی ومرمت بنا پرداخت وبرای فرار از یورش دولتیها به این قلعه پناه می جست. قلعه با طرز بسیار باشکوه وزیبائی بنا گردیده اما در سالهای اخیر با تأسف به علت عدم توجه میراث فرهنگی بخشهای عظیمی از قلعه تخریب ویا در حال خراب شدن است

http://www.eshterakha.com/uploads/i1193_Picture_1965.jpg


http://www.eshterakha.com/uploads/x7267_Picture_1989.jpg


http://www.eshterakha.com/uploads/l43554_Picture_2053.jpg


http://www.eshterakha.com/uploads/g924115_Picture_2030.jpg


نگاهی به مراسم تاریخی چهل هشتم بادرود



http://upload7.ir/images/36004234286177071161.jpg


چهل هشتم سالروز ورود پرافتخار حضرت آقاعلی عباس(ع) وشاهزاده محمد به بادرود گرامی باد 

چهل وهشت روز بعد از شهادت حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) در بادرود که مصادف با رحلت پیامبر اعظم(ص )وشهادت امام حسن مجتبی(ع) است به روز «چئل اشتم» معروف ومشهور است . در این روز خاص جمعیت از سراسر کشور بویژه شهرهای اطراف به پابوس زیارت حضرت آقاعلی عباس وشاهزاده محمد رهسپار می شوند تا بادرود یکی از روزهای خاص تاریخش را نظاره کند .گرچه مراسم گرامیداشت ارتحال پیامبر مکرم اسلام وشهادت امام حسن مجتبی در تمامی شهرهای کشور برگزار میگردد اما در بادرود این روز به صورت یک روز خاص در تقویم این سرزمین گنجانده شده است .بد نیست علت این واقعه تاریخی را با استناد به معتبرترین «زندگینامه حضرت آقاعلی عباس »که توسط «حضرت آیت الله امامت کاشانی» چاپ وانتشار یافته را بررسی کنیم. 

حضرت امام رضا(ع) برادر تنی حضرت آقاعلی عباس وشاهزاده محمد در روز آخر ماه صفر سال 203 قمری به زهر مأمون جفا پیشه در طوس به شهادت رسید. خبر شهادت آن امام همام 17 روز بعد یعنی در روز چهارشنبه 17 ربیع الاول 203 قمری به حضرت آقاعلی عباس ویارانش در بادرود رسید .این بزرگواران که از راه اهواز به ایران وارد شده وپس از طی مسیر از نهاوند وساوه به قم وسپس کاشان آمده بودند مدت 17 شبانه روز هم میهمان عبدالجبار طبرسی حکمران کاشان بودند وسپس از طریق ابوزید آباد فعلی راه یزدلان را طی وبه بادرود رسیدند وخبر شهادت امام رضا را در 17 ربیع الاول در این خطه دریافت کردند .  

 مردم وحکمفرمای بادرود که از عاشقان به اهل بیت بودند مدت 40 شبانه روز بطرز شایسته ای از آنان پذیرائی میکنند . بعد از برگزاری مراسم باشکوه اربعین امام رضا در بادرود در سال 203 قمری

(1232 سال قبل) آنان قصد انتقام خون به ناحق ریخته برادر خویش امام رضا از راه کویر عازم طوس می شوند وسپس در روز 14 جمادی الاول 203 هجری قمری ، یعنی 74 روز پس از شهادت امام رضا ، حضرت آقاعلی عباس وشاهزاده محمد وجمعی از یارانشان که برخی از اهالی بادرود واطراف بوده اند با لشگریان مأمون که از طوس به این خطه آمده بودند درگیر وتمامی یاران آن امامزادگان که «حسن نراقی مورخ معاصر» در کتاب «آثار تاریخی کاشان ونطنز» تعداد آنان را 12 نفر ذکر کرده به شهادت می رسند وپس از درگیری شدید ابتداء شاهزاده محمد که برادر کوچکتر بوده وسپس آقاعلی عباس بطور مظلومانه ای به شهادت می رسند

اما به نقل ارقام ذکر شده حضرت آقا علی عباس وشاهزاده محمد بایستی درروز 28 صفر به بادرود وارد شده باشند که یکی از علل ازدحام بیش از حد زائران ومجاوران به این امامزاده در روز خاص بیست هشت صفر را بایستی تجدید عهد وپیمان مردم این منطقه با امامزادگان آقاعلی عباس ومحمد در روز 28 صفر ذکر کرد . که ارزنده است این روز به رسم پیشینیان منطقه هر ساله با کرامت وشور بیشتری برگزار گردد.


شعری در وصف بادرود


شعری از اندیشمند فرزانه :دکتر محمد رهگشای بادی



هرباصفا که چوآب است صاف وپاک

بی آلایش وفروتن وافتاده همچو خاک

                                             آتش بجان چوعاشق مجنون سینه چاک

                                             یابادی است یا که به بادش شده مغاک

محرابه های مهرپرستان بادرود

برخاوران مهر ومحبت چودرگشود

                                             هر تافته ای که یافت دراین کارگه وجود

                                              یا  رنگ  آن  ز باد  بود  یا که  تار وپود

درگوش غنچه گفت به شادی سفیر باد

در موســم  شکفتن  گل  با  نفیر باد

                                             دریا دلی است مسلک اهـــل کویرباد

                                             گل شو برقص وعطرفشان در مسیر باد

آکنده از شمیم باد شدم زنده باد،باد

دیر وکنشت ومسجد ومیخانه گو مباد

                                                    تایاد باد در سر ومهرش به دل فتاد

                                               عالم فسانه ای شدووصفش حدیث باد

من سیر انفس وعالــم نموده ام

گوی بلاغت از همه عالم ربوده ام

                                                بایاد باد هرشب وهرجا غنوده ام

                                                ای باد غیر یاد تو از دل زدوده ام

این شعر جاودانه که دارد صفای باد

  جوشیده از درون دل رهگشای باد

                                              هرکو ورا شناخت شده آشنای باد

                                               جاوید باد،باد  به حق  خدای  بــاد

آب انبار حاج اسدالله بادرود



http://badroodi.persiangig.com/1%20%D8%A7%D8%B3%D8%AF%D8%A7%D9%84%D9%87.jpg

آب انبارها در شهرها وبویژه مناطق کویری که دور از دسترس چشمه ساران وآب رودخانه ها هستند نقش به سزا ومهمی دارد

دربادرود بیش از ده آب انبار وجود داشته که با تأسف طی سالهای اخیر بویژه سه دهه گذشته همگی بدست مردم ویا بدستور مسئولین تخریب گردیدند.

 از این میان می توان به آب انبار قلعه، ممه، حاج ممدا، حاج محقق، حاج اسدالله، حاج جامعی، شهرک صابری و... در سطح شهر ودهها آب انبار دیگر در مزارع وباغات پیرامون شهر اشاره کرد

در گویش بادرودی آب انبار را «اوو دون» می گویند.فرهنگ وفولکلور بادرودی هم مملو هست از مثلها ومتلهائی که با آب انبار ارتباط تنگاتنگ دارد.

در این بین آب انبار حاج اسدالله که در پشت مسجد گلستان واقع شده بود از معماری اعجاب انگیزی برخوردار بود . این بنا که در دوران صفویه ساخته شده مربع شکل بود که دارای عرض 12 متر وطول 12 متر بود که این عرض وطول بزرگ بدون ستون سقف زده شده بود.

این آب انبار دارای یک بادگیر بود واز نقطه اوج گنبد تا کف آب انبار نزدیک به 11 متر عمق داشته است. این آب انبار در سال 1375 بدستور کمالی شهردار وقت بادرود وبه بهانه تعریض خیابان حسینیه تخریب گردید.بعداز تخریب سردر وبخشی از سقف آب انبار اینجانب(ذبیح اله صولتیان) به نشانه اعتراض به شهرداری رفته واعتراض خود را بصورت کتبی به شهردار، فرماندار ومیراث کاشان اعلام داشتم. رئیس میراث کاشان(مهندس امینیان) برای بازدید پروژه امدواز اهمیت خاص این بنا شرحها نوشت وتوصیفاتی را گفت . با توجه به اعتراض گسترده همسایگان این بنا به شهرداری به بهانه ریختن زباله به داخل آب انبار ومعضلات بهداشتی با تأسف شهردار شبانه دستور تخریب کامل بنا را داد وبه علت بی توجهی وعدم حساسیت پرسنل شهرداری این بنای زیبای 400 ساله برای همیشه تاریخ به تاریخ پیوست.

مراسم نخل گردانی بادرود-درروز عاشورا



http://badroodi.persiangig.com/4.jpg


http://badroodi.persiangig.com/P1010394.JPG


http://badroodi.persiangig.com/P1010401.JPG

http://badroodi.persiangig.com/P1010392.JPG

ریق شق بادرود


http://badroodi.persiangig.com/Kavir%2088-10%20%28127%29.JPG

ریگ شق (در گویش محلی ریق شق) منطقه ای بیابانی و پوشیده از ریگزار در شمال شهر بادرود و شمال شرقی اکو کمپ متین آباد در استان اصفهان است. موقعیت جغرافیایی این منطقه N3446 و E5400 است. این منطقه ادامه ریگزار بزرگ بند ریگ است که در قسمت جنوب شرقی این ریگزار به صورت نوار باریکی تا شمال شهرستان بادرود ادامه پیدا کرده است. عرض این نوار باریک در این منطقه در حدود 2 کیلومتر است و تا امامزاده آقا علی عباس ادامه دارد. این منطقه از شمال به دشت استپی مجاور کوه های یخاب معروف به دشت پشت ریگ، از جنوب به بادرود، روستای متین آباد و شابادی طالبی، از شرق به جاده آقا علی عباس به بادرود و از غرب به اجتماعات ماسه ای ادامه بند ریگ محدود می شود. تپه های ماسه ای در این منطقه عمدتا جهتی شمال غربی-جنوب شرقی دارند و به صورت پراکنده در منطقه قابل مشاهده هستند. پوشش گیاهی تپه ها غنی و عمدتا گیاهان ماسه پسند همچون دم گاوی، درختچه های تاغ، گز، نتر، نسی و ... هستند.

 

پوشش جانوری در منطقه شامل جرد، پا مسواکی، روباه شنی، انواع مار و عقرب، چکاوک کاکلی، مگس گیر و ... است. مجاورت این منطقه و منطقه حفاظت شده پارک ملی کویر اهمیت این منطقه را از نظر لزوم حفاظت از گونه های جانوری دو چندان کرده است. شایان ذکر است این منطقه در گذشته ای نچندان دور زیستگاه یوز آسیایی بوده است که به دلایل مختلف از جمله تخریب زیستگاه دیگر در این منطقه مشاهده نشده است. این منطقه بدلیل قرار گرفتن در نزدیکی منطقه نمونه گردشگری متین آباد مورد توجه گردشگران قرار گرفته است. ارتفاع تپه های ماسه ای در بلندترین حالت در حدود 70 متر است.

 

دسترسی به شرق این منطقه از طریق جاده ارتباطی شهر بادرود به آقا علی عباس به طول 6 کیلومتر و سپس جاده ای  که در کنار رستوران برادران واقع در بازار مجموعه آقا علی عباس شما را به این منطقه میرساند. همچنین از اکو کمپ متین آباد جاده خاکی در جهت شمال شرقی به ریگ شق منتهی میگردد. همچنین ایستگاه قطار بادرود دسترسی از طریق راه آهن را برای علاقمندان سفر با قطار مهیا کرده است


گرمابه تاریخی نوقه بادرود



http://badroodi.persiangig.com/DSC_0235.JPG

نگاهی به گرمابه نوقه بادرود

گرمابه نوقه (noqa) از آثار ارزشمند دوران صفویه می باشد .لفظ نوقه در گویش بادرودی(که ریشه در پارسی پهلوی –اشکانی دارد) به معنای نو می باشد که این گرمابه چون در نزدیکی گرمابه کهنه قرار داشته از آن بعنوان حمام نوقه یاد میکنند .این بنای 400 ساله که در دوران صفویه ساخته شده، در اوائل دوران قاجار توسط مرحوم ملاعلی اکبر که درحکم کدخدای آبادی محسوب می شده از زیر خاک شناسائی و با همت مردم بازسازی وسالها از آن استفاده میگردیده. بعدها در سال 1345 این حمام تقریبأ بلااستفاده میگردد.در سال 1351خورشیدی این حمام به قیمت 5000 تومان به مرحوم ولی اله مخلصی اجاره داده میشود .وتا سال 1356 ازآن استفاده میگردد .در سال 1357 متأ سفانه توسط برخی از افراد ناآگاه به آثار تاریخی بخش عظیمی از حمام تخریب میگرددوبه کوچه گلستان ملحق می شود.در سال 1378 به همت آقای ذبیح اله صولتیان مسئول مجموعه فرهنگی بادرود وبا مساعدت آقای اکبر حائری شهردار وقت بادرودوبا راهنمائی پیران وپیشکسوتان محل، گرمابه شناسائی واز زیر خاک بیرون آورده شد .

با اعتبار سازمان گردشگری کار مرمت گرمابه به همان سبک قدیمش توسط معمار سنتی کار بادرود آقای حاج بهرام معماری آغاز گردید.ودر سال 1383 به شماره 6543  به ثبت آثار ملی کشور پیوست.این گرمابه دارای 3 گنبد مدور به ارتفاع 4 متر ونیز دارای رختکن –تون – خزینه –و13 حوضچه بوده که همزمان پر از آب می شده است .

با گشایش دفتر میراث فرهنگی وگردشگری در بادرود واستقرار در این گرمابه، با همت وتلاش خستگی ناپذیر آقای چاکری مدیر این دفتر ، این مجموعه اکنون بعنوان موزه مردمشناسی بادرود با وجود اشیاء تاریخی بطرز بسیار باشکوهی تزئین یافته است . انتظار می رود همه شهروندان در بهتر شدن این گنجینه زیبای بادرود ومعرفی فرهنگ وتاریخ کهن این سرزمین دست در دست هم با اهداء اشیاء قدیمی در پر بار کردن وغنی نمودن این مجموعه زیبا همت گمارند


badrood

An Overview of 7,000-Year-Old History of Badroud

Jam-e Jam (Persian Morning Daily)
Oct 17, 2002, No. 706
By: Zabihollah SolatianPage: 16
Word Count: 781


 According to the archaeological research, one of the greatest centers of civilization of Iran with a 7,000-year old background inhabited by Aryans located in Iran's central desert is known as Badroud. At present it appears as a city 140 km from Isfahan. Among the historical monuments of Badroud, Nougheh Bathhouse of the Safavid era, Adineh Mosque known as one of the most ancient historical mosques of the 8th century, Karshahi and Dehabad Castles, Birin Mosque in Khaledabad, charming houses in Hadj-Amou and tens of other archaic sites are the most important.

Text: The archaeological research conducted at the central desert of Iran shows that one of the greatest centers of ancient civilization with a 7,000-year old background is located here. The area, which was primarily resided by the Aryans, is known as Badroud.

Before 1966, the area was known as "Baad" (wind), since wind was taken by Aryans residing there as one of the significant creations of the great Lord. In 1966, it was converted into a city called Badroud constructed 140 km from Isfahan.

Badroud is undoubtedly one of the most ancient cities in Iran's central desert inhabited by the pre-historic Iranian artisans and artists. Around 6,000 years ago, when man used to live a primitive life in caves, the residents of the area were known as the first city dwellers, in the course of the history. They initiated making copper and earthenware utensils. The hand-made objects of Badroud residents were partially unearthed by an archaeological team from the German Freiburg University during their archaeological excavations conducted at the historical "Siyahboum" hill.

"Baad" or "Badroud" has been repeatedly mentioned in the ancient books. For instance in Ruth White Hars' book titled "The First City", "Baad" is referred to as one of the 14 significant primary cities dating back to 2,500 BC.

By late 9th century, Badroud was one of the important cities located on the route leading to Isfahan. Besides the available historical resources, the local dialect of "Badroud" rooted in Pahlavi (the Middle Persian) is the only remaining dialect reminiscent of the ancient Iran.

"Badroud" historical monuments

The city of Badroud has many historical monuments, among which one might refer to the holy shrine of Imamzadeh Aqa Ali Abbas, Shahzadeh (Prince) Mohammad, one of the sons of Imam Mousa Kazem. The mausoleums of the two auspicious religious figures are marked for their most prominent architectural style of the contemporary era. They are known for their plaster works, mirror works and tile works. The entrance veranda of the shrine is decorated with beautiful seven-colored tiles according to the Ilkhanid architectural style. The plasterwork on the dome's interior, which is the late master Rashtian's last work, attracts the attention of every art-loving spectator by its charm and beauty.

The auspicious mausoleums shelter the hands and hearts of the oppressed, where the innermost secrets of castaways are ensured to be heard. They are, in fact, a refuge for the needy and those suffering from any pain. Early spring (May 11), late summer and early autumn are the occasions, when hundreds of thousands of loving pilgrims from across the country are welcomed at the mausoleums.

Besides Nourgheh Bathhouse (one of the valuable monuments of the Safavid era), Adineh (Friday) Mosque (one of the most ancient historical mosques of the 8th century), Karshahi Castle (the mud and unbaked-mud brick citadel of Ilkhanid era), Dehabad Castle, Birin Mosque in Khaledabad, charming residents in Hadj-Amou dating back to the Safavid era, Rahgoshay and Mohaqeqoddoleh sites belonging to Qajar era and tens of other archaic sites of pre-Islamic era are also among the historical monuments of Badroud which have converted it into a museum of various historical periods.

Badroud's Souvenirs

Fruits and handicrafts constitute Badroud's major souvenirs. Major products such as pomegranate, fig, melon, cantaloupe, cucumber, grapes, etc are the main products planted in the green plantations of Badroud. The pomegranate planted in Badroud is known across the Middle East as one of the major agricultural products of the historical area.

Among Badroud's handicrafts, the carpet industry stands first. On opening the door of every house in Badroud, eyes are immediately dazzled by colorful tableaux produced by the artful hands of the people of high taste illustrating the image of love and hope on the warps and woofs of their woven carpets.

Badroud's hand-woven carpets known as "Kashan Shadsar", a masterpiece of Iranian handicrafts ends up in the overseas markets to prove the known phrase that "Iranians are the only nation known for their art."

تخریب قدیمی ترین خانه بادرود

یکی از باشکوه ترین آثار تاریخی بادرود توسط برخی از وراث آن بنا تخریب گردید . خانه تاریخی حاج عامو که در اوائل دوران صفویه در بادرود با معماری زیبای صفوی ساخته شده بود در هفته گذشته به دست عده ای با لودر کاملأ تخریب گردید .بنا به گفته ذبیح الله صولتیان از فعالان عرصه تاریخ وفرهنگ بادرود این بنای زیبا که به شماره 15177 بتاریخ 24/12/1384 به ثبت آثار ملی کشور پیوسته بود دارای ایوان تابستانه وزمستانه ، حوض، سردابه،وبیش از 15 اطاق بزرگ وکوچک بود که دور تادور داخل اطاقها باروش نقاشی حکاکی برروی گچ بصورت غلتکی که از ویژگیهای معماری خاص صفوی در برخی از منازل بزرگان وکاخهای صفویان در جای جای ایران است تزئین گردیده بود .خانه حاج عامو بادرود از بنای به متراژ1200 برخوردار بود که در محله باغ بادرود وجود داشت .برخی از افراد محلی علت تخریب را دستیابی مخربین به گنجینه های فرضی زیر زمین این خانه ذکر نموده اند .

صولتیان افزود نبود دفتر میراث فرهنگی در بادرود وعدم توجه جدی به ابنیه تاریخی این شهر کهن باعث آسیب جدی به محوطه های باستانی وآثار تاریخی این شهر گردیده است .بادرود با پیشنیه تاریخی 7 هزار ساله در 130 کیلومتری شمال اصفهان قرار دارد.

اداره میراث فرهنگی وگردشگری شهرستان نطنز در حال شناسائی عوامل تخریب این بنا وبرخورد قانونی با آنان است.

 تصاویری از خانه حاج عامو قبل از تخریب

  

 

 

 

 

 

 

 

    بنا بعد از تخریب  

 

 

 

 

 

نگاهی به تاریخ چهل هشتم دربادرود

 چئل اشتم در گذر تاریخ 

 چهل هشتم سالروز ورود پرافتخار حضرت آقاعلی عباس(ع) وشاهزاده محمد به بادرود گرامی باد 

 

  

چهل وهشت روز بعد از شهادت حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) در بادرود که مصادف با رحلت پیامبر اعظم(ص )وشهادت امام حسن مجتبی(ع) است به روز «چئل اشتم» معروف ومشهور است . در این روز خاص جمعیت از سراسر کشور بویژه شهرهای اطراف به پابوس زیارت حضرت آقاعلی عباس وشاهزاده محمد رهسپار می شوند تا بادرود یکی از روزهای خاص تاریخش را نظاره کند .گرچه مراسم گرامیداشت ارتحال پیامبر مکرم اسلام وشهادت امام حسن مجتبی در تمامی شهرهای کشور برگزار میگردد اما در بادرود این روز به صورت یک روز خاص در تقویم این سرزمین گنجانده شده است .بد نیست علت این واقعه تاریخی را با استناد به معتبرترین «زندگینامه حضرت آقاعلی عباس »که توسط «حضرت آیت الله امامت کاشانی» چاپ وانتشار یافته را بررسی کنیم. 

حضرت امام رضا(ع) برادر تنی حضرت آقاعلی عباس وشاهزاده محد در روز آخر ماه صفر سال 203 قمری به زهر مأمون جفا پیشه در طوس به شهادت رسید. خبر شهادت آن امام همام 17 روز بعد یعنی در روز چهارشنبه 17 ربیع الاول 203 قمری به حضرت آقاعلی عباس ویارانش در بادرود رسید .این بزرگواران که از راه اهواز به ایران وارد شده وپس از طی مسیر از نهاوند وساوه به قم وسپس کاشان آمده بودند مدت 17 شبانه روز هم میهمان عبدالجبار طبرسی حکمران کاشان بودند وسپس از طریق ابوزید آباد فعلی راه یزدلان را طی وبه بادرود رسیدند وخبر شهادت امام رضا را در 17 ربیع الاول در این خطه دریافت کردند . 

  

 مردم وحکمفرمای بادرود که از عاشقان به اهل بیت بودند مدت 40 شبانه روز بطرز شایسته ای از آنان پذیرائی میکنند . بعد از برگزاری مراسم باشکوه اربعین امام رضا در بادرود در سال 203 قمری (1228 سال قبل) آنان قصد انتقام خون به ناحق ریخته برادر خویش امام رضا از راه کویر عازم طوس می شوند وسپس در روز 14 جمادی الاول 203 هجری قمری ، یعنی 74 روز پس از شهادت امام رضا ، حضرت آقاعلی عباس وشاهزاده محمد وجمعی از یارانشان که برخی از اهالی بادرود واطراف بوده اند با لشگریان مأمون که از طوس به این خطه آمده بودند درگیر وتمامی یاران آن امامزادگان که «حسن نراقی مورخ معاصر» در کتاب «آثار تاریخی کاشان ونطنز» تعداد آنان را 12 نفر ذکر کرده به شهادت می رسند وپس از درگیری شدید ابتداء شاهزاده محمد که برادر کوچکتر بوده وسپس آقاعلی عباس بطور مظلومانه ای به شهادت می رسند.

اما به نقل ارقام ذکر شده حضرت آقا علی عباس وشاهزاده محمد بایستی درروز 28 صفر به بادرود وارد شده باشند که یکی از علل ازدحام بیش از حد زائران ومجاوران به این امامزاده در روز خاص بیست هشت صفر را بایستی تجدید عهد وپیمان مردم این منطقه با امامزادگان آقاعلی عباس ومحمد در روز 28 صفر ذکر کرد . که ارزنده است این روز به رسم پیشینیان منطقه هر ساله با کرامت وشور بیشتری برگزار گردد.

 

آسیابهای بادرود

آسیابهای سرآسیاب  بادرود 

 

گذر رودخانه منشعب از قنات تاریخی گراوستان که با مازاد آبهای دره ابیانه وچیمه رود به هم پیوندخورده ومسیر 18 کیلومتری منطقه «پا پل »را تا روستای سرآسیاب ودشتهای بادرود مشروب می سازد باعث بروز پدیده های شگرفی در این نواحی شده است .از جمله سکونت بشر درطول تاریخ 7000 ساله به نوعی در مسیر این آبراه حیاتی شکل گرفته است . منطقه باستانی «سوچن» با قدمت 7200 سال در حاشیه این رودخانه شکل گرفته وبعدها در دوران هخامنشیان با شکل گیری محوطه «ششخون» در محل فعلی تلاقی خروجی اتوبان به بادرود نیز دلیلی بر ادعای سکونت بشر در حواشی این رودخانه است .محوطه «ترگل» هم که در زمان صفویه بعنوان بارانداز اشتران مورد استفاده قرار میگرفته دلیلی بر ادعای ما بر سکونت پذیری منطقه سرآسیاب است .اما نقش آسیابها در کنار شیب ملایم این رودخانه نیز مهم و ارزنده است از سرآسیاب بالا که محل احداث آسیاب سردار بوده تا دشت «سومغا» آثار چهار آسیاب مخروبه وجود دارد که هریک نقش سازنده ای را در رونق کشاورزی وداد وستد در منطقه احیاء می نموده است .  

 آثار آسیاب خرابه پائین در نزدیکیهای «چاپارخانه» بادرود هنوز هم در مسیر رودخانه جوی باد وجود دارد . کمی بالاتر از رستوران سرچشمه وبازهم در مسیر جوی آب آثار آسیابی وجود دارد که به «آسیاب میون» مشهور است. چند صد متر بالاتر هم آثار« آسیاب بالا» که به منطقه «سرورجی» معروف است،وجود داشته که متأسفانه تخریب گردیده است . آسیاب سردار هم که گفته اند توسط سردار نائب حسین کاشی ساخته شده در حال حاضر از لحاظ معماری سالمترین آثار تاریخی منطقه سرآسیاب هست که پابرجا مانده وتاکنون برای حفظ ومرمت آن اقدامی عملی صورت نپذیرفته . 

 

آثار معماری موجود این بنا نشان ازآن دارد که قدمتش به مراتب بیش از دوران قاجار است وبدین ترتیب که نائبیان هیچگاه در مناطق اطراف آبادانی وعمارتی بنا نکرده اند پس ادعای انتساب بنا به نائب حسین کاشی امری است بی مورد . حال باتوجه به سازه ی بکار رفته دربنا که مربوط بدروران صفویه می باشد انتظار می رود اداره میراث برای ثبت وبازسازی این بنا همت کند تا باتوجه به وجه تسمیه سرآسیاب که بعلت وجود آسیابهای متعدد نامگذاری گردیده برای حفظ این بنا کوشش لازم بعمل آید.

معماری زیارتگاه بادرود

بنائی باشکوه با الگو برداری از معماری کهن ایرانی -کاشیکاری به سبک گورکانی وایلخانی ، گچ بری بروش صفویه وآئینه کاری به شیوه معماری قاجاریه در با شکوه ترین بنای مذهبی استان اصفهان . یک دنیا هنر در این بارگاه کبریائی نهفته است . اینجا بادرود است وزیارتگاه مقدس حضرت آقاعلی عباس(ع)

شب یلدا دربادرود

بلندترین شب سال دربادرود 

 

در گویش بادرودی به شب یلدا «شَوِ چِلَه» می گویند.ازرسومات این سرزمین در بلند ترین شب سال بدین گونه است ،دیدار کلیه ی اعضای خانواده از بزرگ فامیل به گونه ای که پس از صرف شام تمام بستگان دسته دسته به خانه پیرترین مرد یا زن فامیل می روند ودر حالیکه پدر یا مادربزرگ بر بالاترین جای کرسی تکیه زده وبترتیب سن مابقی دور تادور کرسی حلقه می زنند.از رسومات شب یلدا می توان به نوع غذاها وتنقلات این شب که بااصطلاح محلی «شَوچٍره»می گویند اشاره کرد.

-پخت وتناول 7 میوه که در زیر خاک بعمل آمده باشد مثل شلغم ،چغندر،ترب سیاه،پیاز،هویج.سیب زمینی معمولأ در خانواده ها معمول است وعقیده براین دارند که همانگونه که این میوه ها ومحصولات در زیر خاک سرد مقاومند پس خوردن آنها استحکام بین فامیل وبستگان را بیشتر می کند .در شب چله بزرگ، وجود هندوانه وانار بر سر سفره شب یلدا از ضروریات است.انار که محصول شاخص بادرود است بصورت خاصی تزئین یافته وبعنوان سرآمد میوه های شب یلدا بر مرکز کرسی قرار می گیرد. بادرودیها به سرخ گونه ی رنگ انار وهندوانه اعتقاد عجیبی دارند وبر این رسم پایبندند که رنگ سرخ گرمی کانون خانواده رادر پی دارد .در این شب بزرگ سال تمام بستگان بایستی در زیر کرسی بدور پدربزرگ جمع شده وتا دیر وقت به قصه های  پیرترین عضو خانواده گوش فرا دهند.  

  

-خانم  خانه در تنور محل پخت نان ،در نزدیک ترین خانه محله به پخت آشهای مخصوص ومحلی در دیزیهای گلی می پردازد که این غذای مخصوص در صبح روز اول دی در مجمع مسی قرار گرفته برروی کرسی ریخته شده وافراد خانواده به خوردن آن مشغول می شوند .معمولأ در شب یلدا بیشتر پخت نوعی آش ارزن ،جو ویا نوعی آش با ماش وکدوی محلی مرسوم است.

-خوردن انجیر خشک،برگ زردآلو ،پسته وبادام وگردو،انواع تخمه نیز جزء تناولات شب یلداست.

در این شب همکاری اعضای خانواده برای پخت غذای مخصوص این دیار بنام «قلییه»(قورمه) که با گوشت بره تهیه ودر ظروف مخصوص سفالی نگهداری می شود،از رسوم قابل تأمل است .در برخی از خانواده ها مردان خانه به خواندن دوبیتی های محلی همراه با نوای دل انگیز نی ویا ساز محلی نیز می پردازند

بادرود چهارمین  زیارتی ایران

بادرود چهارمین  زیارتی ایران

فاطیما صولتیان بادرودی

بادرود یکی از شهرهای تاریخی وزیارتی ایران است که درست در مرکز جغرافیائی کشور عزیزمان قرار گرفته است .شهر بادرود از توابع استان اصفهان است که از سوی جنوب درکوهپایه های کرکس واز شمال به حاشیه کویر مرکزی ایران چون نگینی درخشان بر بستر پهن دشت فلات مرکزی ایران می درخشد.

برای سفر به بادرود از اصفهان فاصله 130 کیلومتری اتوبان اصفهان –کاشان را باید طی کرد .از تهران هم بایستی فاصله 280 کیلومتری اتوبان تهران –قم –کاشان را درنوردید تا در فاصله 60 کیلومتر بعد از کاشان به بادرود رسید .از جنوب هم از یزد بایستی مسیر نائین –اردستان را حدود 300 کیلومتر در مسیربزرگراه یزد به تهران را طی نمود تا در حاشیه اتوبان وبزرگراه به شهر بادرود سفر نمود .

راه آهن سراسری هم از این شهر میگذرد وبادرود جزء سه راه ریلی مهم کشور تلقی میگردد .

وجه تسمیه وتاریخ بادرود

شهر بادرود به علت دیرینگی وتمدن خاص آن جزء شهرهای تاریخی وکهن ایران است به نحوی که برخیها ازآن بعنوان «پایتخت تاریخی فلات مرکزی ایران »یاد میکنند. کاووش باستانشناسان در محوطه باستانی سیاه بوم  درروستای اریسمان بادرود این مطلب را به اثبات رساند که در 6500 سال پیش مردمان این دیار اولین صنعتگران تاریخ بوده اند که باایجاد کوره های ذوب مس به تولید ظروف مسی ومفرغی در این سرزمین مبادرت می ورزیدند.

درخصوص علت نامگذاری بادرود مورخین  چنین نگاشته اند که در قدیم تا قبل از ورود دین مبین اسلام به ایران 4 عنصر مقدس در ایران مورد احترام مردم بوده اند که این چهار عنصر عبارت بودند از( آب –باد-خاک و آتش ). ودر این بین چون عنصر باد در نزد مردمان نماد تقدس واحترام بوده نام این سرزمین را باد نهادند که بعدها در زمان رضا شاه پهلوی پسوند رود بدان افزوده شد وبه بادرود مبدل گردید .بعضیها در بیان مقدس بودن این عنصر گفته اند که ایرانیان قدیم روز« بیست ودوم ماه خورشیدی» را روز «باد» یا «بادروز» می نامیدند که نام قدیم این شهر ابتداء «بادروز» بوده وبعدها به بادرود مبدل شده است.

دیدنیهای بادرود:

آستان مقدس آقاعلی عباس وشاهزاده محمد از فرزندان بلافصل امام موسی ابن جعفر در بادرود قرار دارد . این زیارتگاه هرساله پذیرای بیش از سه میلیون مسافر وزائر از سراسر کشور است .دارای کرامات عجیبی است وآستان مقدس هم از ویژگی معماری زیبائی در قالب گچ بری،آئینه کاری وکاشیکاری برخورداراست ودارای یکی از بزرگترین گنبد های مدور ایران با ارتفاع 44 متر وقطر 25 متر می باشد.- گرمابه تاریخی نوقه از آثار دوران صفویه که بسیار زیبا وبا روش معماری قشنگی در 400 سال پیش ساخته شده واکنون بعنوان موزه بادرود مورد بازدید علاقمندان قرار میگیرد-خانه های تاریخی محقق الدوله –رهگشای –مدیر ومدبر الملک که از یادگارهای دوران قاجار وبا تلفیق معماری سنتی کویری ساخته شده واکنون مورد بازدید خیل عظیم گردشگران قرار میگیرد.-پرستشگاه آدینه مربوط بدوران میترائیسم که حدود 3000 سال پیش این مکان بعنوان معبد دین میترائیسم مورد استفاده قرار میگرفته وبا ظهور دین زرتشت به آتشکده وبعدها با ورود دین اسلام به ایران بعنوان مسجد آدینه اشتهار یافته است .-قلعه کرشاهی از آثار دوران ایلخانیان که با خشت خام وگل حدود 800 سال پیش درحاشیه کویر مرکزی ایران ودر 20 کیلومتری بادرود با روشی بسیار زیبا ساخته شده است .-کمپ گردشگری متین آباد که بعنوان اولین کمپ توریستی کویری ایران توسط بخش خصوصی در سالجاری ساخته شده ودرآن  شتر سواری درکویر –رصد ستارگان –واستراحت در چادرهائی که در دل شنهای روان ساخته شده اند رابرای گردشگران مهیا نموده است .

سوغات بادرود :

 انار نادری بادرود یکی از 5 رقم انار معروف کشور است که هرساله نزدیک به 70% انار این شهر به کشورهای خارجی صادر می شود .برپائی جشنواره ملی انار در نیمه آبان هرسال نشان از معروفیت انار بادرود را داراست .-طالبی آقاعلی عباس که در بازارهای داخلی معروف است از خاک حاصلخیز این سرزمین به عمل می آید. طالبی بادرود از شیرینی وحلاوت بی نظیری برخوردار است .-از جمله صنایع دستی بادرود هم می توان به فرش دستبافت اشاره کرد که قالیهای معروف کاشان –شادسر بدست پرتوان زنان ودختران بادرودی بافته می شود .

راستی تا یادم نرفته بگم که آش محلی گوشت بادرود هم از سوغات این دیار است که برای صرف صبحانه  مشتریان زیادی را داراست.

امیدواریم با سفر به بادرود میهمان نوازی  کویرنشینان را از نزدیک با تمام وجود حس کنید وعلاوه بر دیدار از این شهر تاریخی  از روستای زیبا وتاریخی ابیانه که در 35 کیلومتری این شهر قرار دارد هم دیدن نمائید

اریسمان بادرود از دید یک باستانشناس

 

Excavations in Arisman: Ancient Mining and Metallurgy in Western Central Iran

The Arisman Excavations are runing since 2000 as a cooperation project between the Eurasia Section of the German Archaeological Institute, the Iranian Cultural Heritage Organization and the Geological Survey of Iran.

Location

    
  General view of Arisman. Karkas Mountains in the background.  

The prehistoric settlement Arisman (Fig.: general view of the site with the Karkas Mountains in the background) is located about 60 km southeast of Kashan and 10 km east of Natanz, in Isfahan province. It consists of several separate elevations or shallow tells that cover several hectares along the northeastern foothills of the Karkas mountains, close to the desert fringe. They can be distinguished in three areas, Arisman I-III. Surface finds suggest settlement activities over the whole area from the late 5th to the 3rd millennium BC, while Arisman II must have also been in use during a later time, towards the end of the 2nd mill. BC.

 

 

 

Objectives

    
  Area A. Furnace of the Sialk IV period  

Arisman excavations form part of a larger project focussing on ancient mining and metallurgy in the western part of the Central Iranian Plateau that includes the prospection of ore resources, the documentation of ancient mining traces, and the investigation of prehistoric metal processing in a specialized settlement - Arisman. Investigating the cultural and historical development of western Central Iran at the crossroads between Susiana, Turkmenistan and Belutchistan is a second research objective. 

History of Research

    
  Area B. Pottery kiln, Sialk III period  

Excavations at the prehistoric metal working site Arisman, combined with archaeological and geological surveys in the vicinity of the site were conducted from 2000 to 2004 within the framework of the interdisciplinary research project "Early Mining and Metallurgy on the wester Iranian Plateau", in coperation with the Iranian Cultural Heritage and Tourism Organisation. Since 2005 the first phase of this work is completed and the results of the first five years are currently prepared for publication. 

Previous Activities

    
  Area B. Fragments of litharge (Sialk III period)  

Following the topographical mapping and geophysical survey at Arisman I, five areas (areas A-E) were chosen for excavation. Altogether c. 1100 sqm. with a maximum of 1.6 m cultural layers were exposed. The vicinity of Arisman was also subject of archaeological and geological survey.  

Current Work

    
  Arisman I-III, topographic plan  
    
  Area B. Reconstruction of the pottery kiln  

The results of the first five years of work are currently prepared for publication.  

Results

    
  Arisman, area B. Mould (Sialk III period)  
    
  Area B. Painted pottery of the Sialk III period  
    
  Area C. General view of trenches  
    
  Area C. Pithos grave of the Sialk IV-period  

Arisman was occupied from the first half of the 4th to the early 3rd mill. BC. The oldest occupation of the so-called "Sialk IV period" (first half - middle of 4th mill. BC) consists of domestic houses constructed from pisé, excavated in area B. Shortly after that, workshops existed in the ruins of these houses. Five pottery kilns demonstrate the technological skills of the time, when humans managed to conduct pottery firing at specific temperatures. The kilns are round with one combustion channel at one side. A column in the middle supported an intermediate floor, on which the pottery was stacked. The workshop dumps also contained waste from the copper- and silver production, such as crucibles, moulds and cupels. The installations where these materials were processed must have existed nearby, but were not located during the excavations.

The later occpuation of the so-called "Sialk IV period" (c. 3000 BC) was exposed in area C. It consists of densely arranged, urban layout mudbrick houses. The brick format, the pottery and the seals demonstrate the cultural affiliation of Arisman with the Proto-Elamite culture. Metal worskshops for the processing of copper and silver, such as large fire platforms, existed inside the houses. The copper used there to be cast in ingots, aes or other artifacts was first smelted in furnaces located the edge of the settlement.

These furnaces are an important technological innovation introduced during the Proto-Elamite period. The allow for the large-scale production of copper. The slag heaps in areas A, D and E are related to furnace smelting and consist of about 180 tons of slag. In area A, the respective furnace was exposed: it is a small mudbrick platform wih a depression in the middle. The upper part of the furnace had to be constructed anew for every single smelting process and was covered with clay plaster. This furnace is one of the latest features exposed at arisman. It dates to the first half of the 3rd mill. BC. It is contemporaneous with the latest usage of the houses area C as a graveyard. There, the dead were deposited in large storage jars, and were accompagnied with beads and copper ornaments.  

Cooperation

  

 

 

Area C. Pottery of the Sialk IV-period

 

Arisman excavations are a cooperation project including the Eurasia Department of the German Archaeological Institute, the Iranian Cultural Heritage Organisation (ICHO), the Geological Survey of Iran (GSI), the Department for Archaeometry at the University of Freiberg, and the German Mining

نگاهی به گرمابه تاریخی نوفه بادرود

لفظ نوقه به معنای نو می باشد که این حمام در نزدیکی حمام کهنه قرار داشت از آن بعنوان حمام نوقه یاد میکنند .گرمابه نوقه از آثار ارزشمند دوران صفویه است که توسط ملاعلی اکبر که درحکم کدخدای آبادی محسوب می شده با همت مردم بازسازی وسالها از آن استفاده میگردیده. بعدها در سال 1345 این حمام تقریبأ بلااستفاده میگردد.در سال 1351 ایبن حمام به قیمت 5000 تومان به ولی اله مخلصی اجاره داده میشود .وتا سال 1356 ازآن استفاده میگردد .در سال 1357 متأ سفانه توسط برخی از افراد ناآگاه به آثار تاریخی بخش عظیمی از حمام تخریب میگرددوبه کوچه گلستان ملحق می شود.در سال 1378 به همت اینجانب نگارنده (ذبیح اله صولتیان) وبا مساعدت آقای اکبر حائری شهردار وقت بادرود گرمابه شناسائی واز زیر خاک بیرون آورده شد .

با اعتبار سازمان گردشگری کار مرمت حمام به همان سبک قدیمش توسط معمار سنتی کار بادرود آقای حاج بهرام معماری مرمت گردید.ودر سال 1383 به ثبت آثار ملی کشور پیوست.این گرمابه دارای 3 گنبد مدور به ارتفاع 4 متر ونیز دارای رختکن –تون – خزینه –و13 حوضچه بوده که همزمان پر از آب میشده است . کاربری این بنا اکنون با مساعدت شورای شهر –شهرداری وانجمن دوستداران میرتاث فرهنگی بادرود موزه مردمشناسی است که بخشی از اشیاء تاریخی منطقه در حال حاضر در اینجا نگهداری میشوند.

حمام نوقه بادرود در ابتدای کوی گلستان ودر اول بافت قدیم شهر واقع شده است.

بادرود پایتخت تاریخی فلات مرکزی ایران

بادرود پایتخت تاریخی فلات مرکزی ایران

نوشته ذبیح الله صولتیان بادرودی

 

آنگاه که خورشید مقدس اسلام بر سرزمین بزرگ آریائیها نتابیده بود و ایرانیان متمدن آفریده های بزرگ طبیعت چون آب ، باد ، خورشید ، آتش و خاک را برای ادای تقدس به پروردگار خویش بر می گزیدند و گرد این آفریده های خالق سبحان به نیایش و تضرع می پرداختند ، ساکنین اولیه مرکز آریانشینان نیز عنصر مقدس باد را به عنوان یکی از آفریده های خدای سبحان برگزیدند و در 7000 سال پیش ضمن بوجود آوردن یکی از بزرگترین مرکز مدنیت تاریخ در فلات مرکزی ایران ( تحقیق در تپه باستانی قلعه اسپی بادرود توسط گروه باستان شناسی ) همنوا با باد به راز و نیاز مبادرت ورزیدند .

« باد ، روز 22 هر ماه شمسی باشد و تدبیر و مصالح آن روز بدو تعلق دارد . نیک است در این روز نو بریدن ، نو پوشیدن و بر اسب نو سوار شدن » ( برهان قاطع )

 در سانسکریت اوستا اسم مخصوص پروردگار و ایزد مخصوص ، عنصر باد است و نخستین پروردگاری است که نذورات را می پذیرد . خدای باد بنا به اعتقاد کوشانیان ، احتمالاً از کلمه ایرانی« واته » (واد) ، یعنی عنصری را که ویو(وای) بر آن نظارت دارد مشتق شده است .

( کتاب شناخت اساطیر ایران نوشته جان هینلز )

 

در یشتهای اوستا از باد به نام وات و واد یاد گردیده که این کلمه امروزه در گویش بادرود به معنای باد به کار می رود . بدینسان بود که ایرانیان هفت هزار سال پیش ، برای این احترام به این الهه مقدس دیار بزرگ و متمدن خویش را باد نام نهاد و مردان نیک سرشتش به احترام این پدیده الهی چنین سرودند که :

                     سرشته شد چو گل ما ز آب و خاک باد  

                      میـان بـاد نشستـیم ، هر چه بـاد ! بـاد 

                       دلـی بـه بـاد مبـاد ، آشیاـنه طوفان

                        سرای مهر و محبت همیشه بـاد ،

باد در سال 1345 همزمان با تاسیس مرکز دهستان به بادرود تغیر نام یافت . این شهر از توابع استان اصفهان است که در 130 کیلومتری شمال آن و در طول شرقی 52 درجه و 2 دقیقه و عرض شمالی 33 درجه و 41 دقیقه در کوهپایه های کرکس و در 60 کیلومتری کاشان و 35 کیلومتر نطنز واقع گردیده است

بادرود در گذر تاریخ

بادرود بی شک یکی از کهنترین شهرهای فلات مرکزی ایران است،به نحوی که اقامتگاه بشرهنرمند و صنعتگر ایران پیش از تاریخ در این بخش بوده است . آنگاه که شش هزار سال قبل انسانهای دیگر نقاط در درون غارها و بصورت بدوی می زیستند ، مردم این دیار شهرنشینان آغازین تاریخ بوده اند که با دستان هنرمند خویش به ساخت ظروف مسی و سفالی زیبای که نقش عشق و زندگی بر آن حک شده بود می پرداختند . ( اکتشاف در تپه تاریخی سیاه بوم اریسمان بادرود سالهای 81-79 توسط گروه باستان شناسی دانشگاه فرایبورگ آلمان )-(تحقیق در اولین منطقه ذوب فلز جهان در محوطه باستانی قلعه گوشه بادرود)

بادرود در کتب معتبر تاریخی

« روث وایت هاوس »در کتاب نخستین شهر ، از باد به عنوان یکی از چهارده شهر مهم دوران  دودمانی آغازین در 2500 سال پیش از میلاد نام برده است .

« دیا کونوف » در کتاب تاریخ ماد از حمله آشور نا سیراپال ( پادشاه آشور) به باد خبر داده است.

در اواخر قرن سوم هجری قمری بادرود یکی ازمراکز مهم بین راهی اصفهان – ری بوده است ( علائق النفسیه نوشته این رسته به سال 290 هجری قمری ) . در قرن چهارم هجری قمری از باد به عنوان دیر گچین یاد شده که منزلگهی آباد و منزه بوده است ( مسالک و ممالک نوشته ابراهیم اصطخری به سال 346 هجری قمری )  حسن ابن حسن قمی به سال 378هجری قمری درکتاب (تاریخ قم ) از باد به عنوان یکی از کاریزهای اصلی نام برده است . « سید واقف افشته ای » در وقف نامه خود که توسط « ابو بکر ابن احمد طهرانی » در سال 857 هجری قمری نگاشته شده ، حدود مزرعه ای گوشه را به قریه باد انتساب داده است . طبق نوشته هدایت اله افوشته ای در کتاب « نقاوة الاثار فی ذکر الاخیار » در سال 988 هجری قمری ( زمان سلطنت شاه تهماسب صفوی ) مردم باد توسط مرتضی قلی خان پرناک ، حاکم خراسان قتل عام گردیدند  . دهخدا  در فرهنگ نامه خویش پس از شرح مختصری از اوضاع جغرافیایی بادرود به قلعه خرابه ای به نام گبری که از آثار تاریخی این شهر بوده اشاره می نماید .

 از همه این منابع معتبر که بگذریم ، گویش محلی بادرود که ریشه در فارسی پهلوی دارد تنها گویشی است که به عنوان یادگار پیشینیان ایران کهن در این دیار به یاد مانده است.

آثار دیدنی وتاریخ بادرود 

از آثار تاریخی بادرود می توان به آستان مقدس حضرت آقاعلی عباس (ع) از فرزندان امام هفتم اشاره نمود .بارگاه این بزرگوار از بهترین شیوه ی معماری دوران معاصر از لحاظ گچ بری ،آئینه کاری وکاشیکاری برخورداراست .ایوان ورودی حرم به سبک معماری ایلخانیان با کاشیهای 7 رنگ زیبائی مزین گردیده است . گچ بری داخل گنبد آخرین اثر استاد رشتیان می باشد . آستانه دارای 400 باب زائر سرا با کلیه امکانات اولیه برای مسافران خسته کویر است . بازارچه ، حمام عمومی ، رستوران وانبار ظروف وفضای سبز زیبا ومناسب در جوار حرم مطهر از جمله امکاناتی است که در اختیار زائران قرار می گیرد .

گرمابه نوقه مربوط به عهد صفوی ، منزل وموزه تاریخی رهگشای (عهد قاجار) منازل زیبای محقق الوله ومعزی (مربوط بدوران قاجار) –قلعه کرشاهی ( دوران ایلخانیان) پرستشگاه آدینه ( دوران میترائیسم ) –آب انبار حاج جامعی ( عهد پهلوی ) از جمله آثار زیبای تاریخی این شهر زیبای کویری است .

  اقتصاد بادرود

مردم این دیار از طریق کشاورزی و اندکی دامپروری و صنایع ، به امرار معاش می پردازند .

در دشتهای سرسبز بادرود محصولات عمده ای همچون انار ، انجیر ، خربزه ، طالبی ، خیار ، انگور و ... برداشت می شود که این ارمغانی است ماحصل دستهای صبور و مقاوم ملتی که بیابانهای خشک را به دشتهای سرسبز و با طراوت مبدل ساخته اند . انار این شهر تحت عنوان « ارمغان بادرود » به علت مرغوبیت و طعم خاص خود هواداران بس زیادی را در بازارهای داخلی و خارجی به خویش جذب کرده است

هر ساله با شروع برداشت این میوه بهشتی ( آبان و آذر ) هزاران تن از این محصول ضمن بسته بندی راهی کشور های خارجی بویژه حاشیه نشینان خلیج فارس ، چندی از کشورهای آسیایی از جمله ژاپن و کشورهای اروپایی می گردد ، تا پیام رسان تلاش مردم سخت کوش این خطه باشد

هر ساله با شروع فصل برداشت انار در این بخش بالغ بر هفتاد درصد از انار های درجه یک در مراکز مخصوص صادرات انار بسته بندی و با کامیونهای ویژه ای مستقیما به کشورهای یاد شده صادر می گردد .

بالغ بر هزاروهشتصد هکتار از باغات این بخش به کشت انار اختصاص دارد که سالانه بالغ بر سی و پنچ هزار تن  محصول برداشت می شود . گرچه امسال سرما و یخبندان شدید بخشی از باغات انار این دیار را دچار خسران و ضرر نمود

از صنایع دستی بادرود می توان به صنعت فرش بافی اشاره کرد به نحوی که درب خانه هر بادرودی که ز صنایع دستی بادرود می توان به صنعت فرش بافی اشاره کرد به نحوی که درب خانه هر بادرودی که گشاده گردد چشمها ناگاه به تابلویی رنگارنگ که ماحصل دستهای هنرمندانه زنهای با ذوقی است که نقش عشق و امید را در میان تار و پودها به ترسیم می کشند ، خیره می گردد . فرش دستباف بادرود با نام « کاشان شادسر » یکی از شاهکارهای صنایع دستی ایران به عنوان تحفه ای دیگر راهی بازار کشورهای خارجی می گردد ، تا معرف این معروف باشد ک. گشاده گردد چشمها ناگاه به تابلویی رنگارنگ که ماحصل دستهای هنرمندانه زنهای با ذوقی است که نقش عشق و امید را در میان تار و پودها به ترسیم می کشند ، خیره می گردد . فرش دستباف بادرود با نام « کاشان شادسر » یکی از شاهکارهای صنایع دستی ایران به عنوان تحفه ای دیگر راهی بازار کشورهای خارجی می گردد ، تا معرف این معروف باشد که هنر نزد ایرانیان است و بس ....

 

بادرود با همه زیبائیهایش در محور گردشگری روستای رویائی ابیانه آماده پذیرائی از مسافران محترم از سراسر کشور است . بجز ماههای خرداد ، تیر ومرداد که هوا در این شهر نسبتأ گرم است .درمابقی فصول بادرود دارای بهترین ولطیف ترین هوای دل انگیزی است که درست در مرکز جغرافیایی کشور با اقامتی کوتاه وبیاد ماندنی می توان در این شهر اقامت گزید .

داستان شهادت آقاعلی عباس

14 جمادی الاول(9 اردیبهشت) شهادت حضرت آقاعلی عباس(ع) 

 

«بطوریکه نقل شده روز چهاردهم جمادی الاول بود که امامزادگان از قریه بادافشان در حال کوچ کردن بودند که لشگر شقاوت کیش مأمون سر رسیدند سرراه برآنان گرفته وآنان را محاصره کردند»

این گفتاری است از کتاب تذکره امامزاده آقاعلی عباس نوشته آیت الله سید عزیز الله امامت کاشانی ، بطوریکه بارها نقل شده حضرت آقاعلی عباس وشاهزاده محمد از فرزندان بلافصل امام موسی ابن جعفر با جمعی از اصحاب ویاران جهت دیدار با برادر خویش حضرت امام رضا که ولیعهد ایران در دوران مأمون عباسی شده بود از مدینه عازم طوس شدند .این عده از راه اهواز وارد ایران وسپس راه نهاوند واراک امروزی را در پیش گرفته وبه قم وارد شدند . در همان اوائل راه عده ای به رهبری حضرت شاهچراغ به علت ایمن بودن از اهواز راهی شیراز گردیدند وعده ای از راه اراک به قم شتافتند . بزرگ کاروان آنان حضرت معصومه خواهر بزرگوار حضرت آقاعلی عباس بوده است وی درقم به علت بیماری به شهادت می رسد .آقاعلی عباس وبرادرش وجمعی از اصحاب از قم راهی کاشان(چهل حصاران)می شوند عبدالجبار طبرسی حکمران کاشان به استقبال آنان میاید.مدت 17 شبانه روز از آنان بطرز شایسته ای پذیرائی می کند وآنان را از رفتن به طوس به علت عدم اعتبار در گفتار مأمون عباسی بر حذر می دارد اما این دو بزرگوار عزم را جزم تا به دیدار برادر بروند.پس از خروج ازکاشان از راه حاشیه کویر(جاده ابوزیدآباد فعلی)به سمت روستای یزدلان وسپس راهی بادرود(که برخی باد افشان مسی گفتند)می شوند .پس از ورود به بادرودمورد استقبال گرم حکمران این نواحی قرار گرفته وخدمت شایسته خدمت شاهزادگان معمول می دارد امامزادگان چند روزی را در بادرود توقف وجمع کثیری از اهالی منطقه به آنان ملحق می شوند .  

 

روز چهارشنبه هفتم ربیع الاول خبر شهادت مظلومانه امام رضا که درروز آخر صفر اتفاق افتاده به سمع مبارک این بزرگواران می رسد .از این خبر ناگوار این دوبزرگوار به شدت متألم واندوهگین شده واهالی بادرود علم عزا را بر پا می دارند وبه مدت 40 شبانه روز از این دوبرادر داغدار از مرگ برادر خویش دلجوئی وتسلی بخشی می کنند .پس از این واقعه آنان قصد حرکت به سمت طوس برای انتقام خون بناحق ریخته برادر را می گیرند وجمع کثیری از اهالی هم با آنان همراه می شوند که خبر حرکت آنان به مرو به مأمون رسیده ولشگری را برای جنگ با آنان راهی بادرود می سازد.

لشگر شقاوت کیش مأمون سر راه برآنان گرفته وآنها را در محاصره خود در می آورندوجنگی نابرابر در کویر بادرود شروع می شود . لشگریان مأمون چون شجاعت این دو نوجوان امام هفتم را می بینند  در نهایت بین این دوبزرگوار جدائی انداخته وآنان را جداگانه با تیغ های آتشین به شهادت می رسانند .وپیکر پاکشان در کویر تفت دیده بادرود گواهی دوباره می شود از مظلومیت خاندان اهل بیت (ع)

وبدین سان در روز 14 جمادی الاول سال 203 ه. ق  سالروز شهادت حضرت آقاعلی عباس وشاهزاده محمد نمادی است از وفاداری مردم منطقه بادرود به این بزرگواران که امید است همه مردم عزیز منطقه وزائران ومجاوران در تکریم این روز بزرگ بکوشند.

                          

منابع: تذکره آقاعلی عباس نوشته امامت کاشانی.

دوگوهر فروزان کویر: نوشته ذبیح اله صولتیان.

گوهرهائی در کویر: نوشته حبیب اله سلمانی

زندگی نامه آقاعلی عباس: نوشته صادقی اردستانی.

یادمان کویر بادرود: نوشته حسین نقدی بادی