عموی عزیز هنوز زمزمه حسین گویانت در هفته پیش درروز عاشورا در گوشمان زمزمه میکند...
نمی دانم چه سری با تو واربابت بود که همه جا میگفتی این آخرین اسب تمثیل ذوالجناح آقاامام حسین است که دارم زینش میکنم....
رفتی وهمه ازمهربانیهایت وخوش خلقیهایت می گویند.....
رفتی اما چه بی خبر وغمناک.....
هیچ کس رفتن بی درنگت را باور نداشت،چرا که همه تورا چند روز پیش در دوشادوش نخل بزرگ سالم وسرپا دیده بودند...
روحت شاد ویادت گرامی عموی بزرگوار
بیادت سرشک از دیدگان می باریم
پنج شنبه 30 آبان -ساعت 1 الی 3 بعداز ظهر-حسینیه مرکز شهر بادرود -بیاد یک دنیا مهربانی زنده یاد حسین صولتیان
========================
زنده یاد حسین صولتیان -عاشورای 92(4 روز قبل از فوت)
باعرض سلام درگذشت عموی گرامیتان را تسلیت گفته وروحشان شادما را در غم خود شریک بدار
همکار شما در شرکت مهتاب بافت
+++++
باعرض سلام درگذشت عموی گرامیتان را تسلیت گفته وروحشان شاد واز خداوند منان طلب مغفرت دارم
بچه محل شهیدپروینی
+++++
ظاهرإ بین سالهای 1338 تا 1340 اهالی محله کوئه قدیم بادرود تصمیم میگیرند برروی پلی که محل گذر آب رودخانه باد بوده واین رودخانه مابین دو چاله بزرگ آب که یکی از آنها در کنار آسیاب حاج محمد نقدی قرار داشته(خانه فعلی نقدی در خیابان شریعتی فعلی) وچاله دیگر روبروی میدان اقبال فعلی ،یک مسجد جدیدی با تیرآهن وبنای امروزی احداث کنند.میگویند در آن زمان تنها مسجدی بود که در آن سنگ تزئینی مرمر استفاده شده بودومعمار آن اوس بهرام معماری بوده است.
ظاهرأ به نیابت از نام اقبال لاهوری ویا به نیابت از نام فرماندار وقت شهرستان که ظاهرإ فامیلش اقبال بوده مسجد را بنام مسجد اقبال نامگذاری میکنند.
در حاشیه قرآن های بجا مانده از مسجد اسامی متوفیان سالهای 48 تا 52 نوشته شده وزیلوهای مسجد حکایت از مفروش شدن آن در سال 1350 خورشیدی می دهد.
کلید دار این مسجد هم مرحوم علی کبیری بوده که تنها 2 سال تولیت آن را عهده دار بود ودر سال 1342 بر اثر نزاع دو دسته ای در باد مظلومانه کشته شد.مسجد ظاهرأ در سال 1355 بر اثر سست بودن پل زیرین آن یک شبه تخریب شده وسقف آن فرو می نشیند.بضاعت مالی اهالی مانع ازادامه ساخت ومرمت آن می شود وآنگهی در نزدیکی آن مسجد توکل وجود داشته است. سپس در زمانی که هرندی شهردار بادرود می شود(سال 1362) با لودر کل محوطه را تسطیح کرده وبجای آن خیابان دکتر شریعتی بازگشائی وبوستان سرسبز زیبائی در جوار آن ساخته می شود .
تصویر فوق مربوط به مسجد اقبال بادرود می باشد با سپاس از کسانی که درست تشخیص دادند
نخل گردانی در بادرود
نخل گردانی در طرقرود
نخل گردانی در نطنز
نخل گردانی در خالدآباد
نخل گردانی در ابیانه
نخل گردانی در اریسمان
نخل گردانی در ده آباد
نخل گردانی در طامه
نخل برداری در جزن
کاربران گرامی لطفأ بفرمائید این اثر تاریخی مذهبی بادرود کجاست؟؟
(باتشکر از علی جیران عکاس محترم)
محله باغ ومحله اربابون بادرود که از کوی گرمابه نوقه تا باغ شاه را در بر میگیرد پر بود از ابتدائی ترین خانه های قدیمی بادرود که پس از خروج مردم از قلعه گبری به سمت باغات وپیرامون قلعه ساخته شدند. همه این خانه ها دارای ساختار معماری یک شکل خاص کویری بودند. با تأسف پس از فوت خیلی از صاحبان خانه ها وکوچ فرزاندانشان به خارج از بادرود وبیشتر خارج از کشور ، خانه های بدون سکونت قدیمی، یک به یک تخریب شدند وآثاری از آنها نماند.
در این بین در این محله خانه های حاج عامو که دو سال پیش در پی سکوت اعجاب آور سازمان میراث فرهنگی در پی تخریب زیباترین وکهن ترین خانه بادرود –که به ثبت آثار ملی کشور هم رسیده بود- تنها خانه های حبیب اله افصحی –حاج معزی-میرزا فتح الله افصحی- معزی مدنی-میرزا رضا فاطمی بر جا مانده که از این تعداد منازل دو باب آن در آستانه تخریب کامل قرار دارند.
روی سخنم با خاندان میرزا رضای فاطمی بادی است . در هرکجای دنیا که این مطلب حقیر را می خوانید ویا اگر بستگانشان میخوانند استدعا دارم به گوش فرزندان ارشد این مرحوم برسانند که : آیا این است حس وطن دوستی شما؟؟
استدعادارم همسوباغیرت پدر بزرگوارتان در علاقه به زادگاهش که با عشق تمام در یکصد سال پیش با خشت جان این خانه را بنا کرد به فریاد این خانه برسید
آیا نمی خواهید با حفظ یک بنای ساده نام خانوادگیتان تا دنیا دنیاست بر تارک تاریخ بادرود بدرخشد؟؟
گله بنده کمترین این است که چند هفته وقت خود را مصروف فرزندان بجا مانده از میرزا رضا نمودم تا این بنا با کمک مردم وارگانهای مرتبط بازسازی ومبدل به یک مرکز فرهنگی شود اما افسوس که در با مخالفت برخی از بازماندگانش روبرو شدم
پسران ودختران میرزا رضای فاطمی اگر اندکی دیر بجنبید با اولین بارش زمستانه شاهد فرو ریختن ایوان خانه ی پدریتان خواهید بود وتنها اثر این خانواده در بادرود به تلی از خاک مبدل خواهد شد. فراموش نکنید که اگر به جائی رسیده اید به علت تلاش پدری بوده که در همین ایوان در حال تخریب با جوهره جان به شما توان داد تا به جائی برسید.
لطفأ اندکی حس وطن دوستیتان را در طبق اخلاص بگذارید ونگذاریم قدیمی ترین بادگیر خانه های تاریخی بادرود این گونه ساده وبی احساس برای همیشه فرو ریزد
مهربادرود: میراث دار هفت هزار سال تاریخ شهرستان دوباره به دست حسین یزدانمهر افتاد.
مهندس یزدانمهر که پیش از این سرپرستی اداره میراث فرهنگی وگردشگری نطنز و سپس کاشان را عهده داربوده، امروز با حکم مدیرکل میراث فرهنگی ،گردشگری وصنایع دستی استان اصفهان بعنوان رئیس این اداره در شهر ستان نطنز مشغول به فعالیت گردید.
این در حالیست که پس از معرفی وی در کاشان وغیبت چند ساله وی حداقل در بخش بادرودکه ما اطلاع داریم حتا یک اثر تاریخی ومعنوی به ثبت آثار ملی نرسید ودر دوران غیبت وی یک ریال به مرمت آثار تاریخی بخش اختصاص نیافت و بودجه های تصویبی هم به بادرود نرسیدندیا آنگونه که باید برسند نرسید(بخشی ازبودجه پرستشگاه آدینه صرف مرمت یک اثر دیگری شد).گرچه این معقوله درکل شهرستان هم اتفاق افتاد وبا تأسف اعتبارات هنگفت میراث فرهنگی برای شهرستان جذب نشدند ولی چون این تارنگار به مسائل بادرود می پردازد، امیدواریم با حضور این مهندس جوان این اتفاق در بادرود بیافتد که:
-دفتر میراث بادرود جایگاه واقعی خویش را بیابد.
-موزه مردمشناسی تجهیز وتکمیل شود.
-مراسم تعزیه ونخل گردانی بادرود وتمثیل ذوالجناح به ثبت میراث معنوی کشور بپیوندد.
-برای حفاری محوطه های باستانی منطقه تدابیری در خور اندیشیده شود.
-دهها خانه تاریخی وآب انبار وقلعه های منطقه به ثبت آثار ملی رسانده شود.
-کار تحقیقات وبررسی محوطه جهانی اریسمان بادرود از سر گرفته شود.
-برای جلوگیری از تخریب خانه های قدیمی محله باغ تدابیری در خور اندیشیده شود.
رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی نطنز گفت: کار فیلمبرداری مستند نخل گردانی روستای تاریخی ابیانه نطنز به پایان رسید.
علی مشربی امروز در گفتوگو با خبرنگار فارس در نطنز اظهار کرد: این فیلم مستند توسط انجمن سینمای جوانان اصفهان فیلمبرداری گردید تا برای شرکت در جشنوارههای مختلف فیلم مستند تدوین و آماده اکران گردد.
وی افزود: کار فیلمبرداری همزمان با روز تاسوعا و عاشورای حسینی و حین اجرای مراسم نخل گردانی توسط اهالی روستای تاریخی ابیانه نطنز در تاسوعا و عاشورا انجام پذیرفت.
این مقام مسئول با تشکر از اهالی فهیم روستای تاریخی به ویژه اعضای محترم شورای اسلامی روستا، دهیاری، بخشدار مرکزی و نیروی انتظامی بخاطر همکاری و هماهنگی با اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی افزود: مطمئنا تهیه چنین برنامههایی در شهرستان ضمن معرفی فرهنگ غنی و پربار مردم که از پیشینیان به ارث بردهاند، ظرفیت بسیار مناسبی در جهت معرفی آداب و رسومات این مناطق است.
رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی نطنز در مورد نخل گردانی در روستای تاریخی ابیانه اضافه کرد: در این آیین سنتی که پیشینهای به قدمت خانههای سرخگون و درختان قدافراشته این آبادی کهن دارد مردم ابیانه لباسهای سنتی خود را میپوشند و مردان با پوشیدن تنبانهای گشاد سیاه و زنان با لباسهای فاخر محلی در مراسم شرکت میکنند.
وی ادامه داد: به همین خاطر دو نخل 60 ساله ابیانه چند روز پیش از تاسوعا توسط محلیها بیرون آورده و تزیین میشود و در روز تاسوعا و عاشورا در دو محله بالا و پایین سوار بر دوش مردم در شهر حرکت میکند و عزاداران را دنبال خود میکشاند.
مشربی همچنین در مورد نخل گردانی در سطح شهرستان یادآور شد: این مراسم بسیار باشکوه در سطح تمامی شهرها و اکثر روستاهای شهرستان برگزار میشود.
وی افزود: آئین نخلبرداری که نمادی از تشییع جنازه امام حسین (ع) و 72 تن یاران باوفایش است که در روز عاشورا بر فراز دستان عاشقان اهل بیت عصمت و طهارت به حرکت در میآید و لحظاتی حزنانگیز را در یادآوری غم غربت شهدای نینوا و اندوه فراوان شیعیان یادآوری میکند.
این مقام مسئول گفت: برای نمونه در شهر تاریخی بادرود مراسم نخل گردانی که هر کدام از پایههای این نخل بزرگ متعلق به یکی از خاندانهای بادرودی اختصاص دارد و این پایهها نسل به نسل به دیگر افراد خاندان واگذار میشود توسط عزادار با پاهای برهنه از محل حسینیه پای نخل تا گلزار شهدا به طول 5کیلومتر این نخل را به دوش میکشند و حدود 20هزار نفر به دنبال این نخل سینه زنی و زنجیرزنی نموده و عزاداری میکنند.
مراسم نخل گردانی عاشورای بادرود با حضور بیش از 20 هزار نفر از عزاداران بادرودی برگزار شد.
در این مراسم علاوه بر حضور همه همشهریان ساکن وغیر ساکن ، تعداد کثیری از میهمانان وگردشگران نیز حضور چشمگیری داشتند.
دکتر علی باغبانیان
روان پزشک، استادیار دانشگاه علوم پزشکی تهران
مرگ، جزو جدایی ناپذیر زندگی تمام ما انسان هاست که از ابتدای خلقت
بشر با انسان ها همراه بوده و تا ابد هم خواهد بود. مواجهه با مرگ عزیزان و کسانی
که دوستشان داریم، از مسایلی است که تمام ما انسان ها با آن دست وپنجه نرم خواهیم
کرد .
شاید یکی از دلایلی که باعث می شود ما انسان ها بتوانیم با این مساله سخت
کنار بیاییم، آن را تحمل کنیم و بپذیریم، این باشد که مرگ عزیزان را مختص خودمان
نمی دانیم و به این حقیقت واقفیم که پدیده مرگ می تواند در هر زمان و مکانی و برای
همه افراد پیش بیاید. اگر از مراحل سوگواری مطلع باشیم می توانیم برخورد بهتری با
این قضیه داشته باشیم. مراحلی که از انکار شروع و به پذیرش واقعیت می انجامد. در
ادامه توضیحات کاملی درباره مراحل سوگواری میخوانید :
مرحله اول، انکار
پژوهشگران مسایل روان شناختی به این نتیجه رسیده اند که «انکار»، اولین عکس العملی است که معمولا بیشتر افراد پس از شنیدن خبر مرگ عزیزانشان، نشان می دهند. بیان جمله هایی مانند «نه! این امکان ندارد»، «این دروغ است» یا «او نمرده است» و... می توانند از علایم انکار مرگ باشند .
مرحله دوم، چانه زنی
ممکن است مرحله «انکار» تا چند ساعت و حتی یک روز هم طول بکشد ولی معمولا، در کمتر از یک روز، فرد داغدار به تدریج وارد مرحله دوم مواجهه با مرگ عزیزان که «چانه زنی» نام دارد، می شود. در این مرحله بیان جملاتی مانند ( او نمرده است ولی به مسافرت کوتاهی رفته و به زودی برمی گردد ) دور از انتظار نخواهد بود .
مرحله سوم، اعتراض
مرحله سوم که پس از شنیدن خبر مرگ برای افراد داغدیده به وجود می آید،
«اعتراض»
است. در این مرحله، گاهی افراد به خدا، پیامبر، پزشکان و پرستاران وحتی به اعضای
خانواده اعتراض می کنند و آنها را در مرگ عزیز خود مقصر می دانند. در برخی از
موارد فرد خود را ( به دلیل عدم اقدامات درمانی لازم ) و یا فرد متوفی ( به علت عدم رعایت رژیم درمانی ) تقصیر کار بخواند در مرحله اعتراض، فرد
داغدار با انداختن تقصیر مرگ به گردن دیگران، تا حدی خودش را تخلیه و آرام می کند .
مرحله چهارم، پذیرش
آخرین مرحله و عکس العمل پس از شنیدن خبر مرگ عزیزان، «پذیرش» است. یعنی بعد از طی کردن ۳ مرحله قبل، فرد مرگ نزدیکان خود را می پذیرد و درمی یابد دیگر امکان بازگشت او و جود نخواهد داشت. معمولا پس از رسیدن به مرحله «پذیرش»، علایمی مانند علایم افسردگی در سوگواران آشکار می شود. احساس دلتنگی، دلمردگی و ناراحتی و غم و غصه شدید، خیلی سریع به سراغ این افراد می آید. فردی که عزیزی را از دست داده است، معمولا با اختلال و کمبود خواب هم مواجه می شود و علاوه بر این، ممکن است در طول روز مدام احساس کند فرد از دست رفته صدایش می زند یا با وی صحبت می کند. حتی امکان اینکه احساس کند متوفی را در طول روز می بیند، دور از انتظار نیست و تمام این احساسات می توانند به تخلیه و رسیدن به آرمش روانی کمک کنند. در برخی از موارد، افراد سوگوار در روزهای ابتدایی سوگ، خواب فرد از دست رفته را می بینند یا خاطراتی که با او داشته اند، مدام در ذهنشان مرور می کنند. به یادآوردن این خاطرات می تواند با گریه، بی قراری و اضطراب هم همراه باشد که تمام ای
مراحل کاملا طبیعی و قابل پیش بینی هستند . 40روز تا آرامش
اجرای دستورات دینی از جمله بیان اینکه ما همه از خاییم و بازکشت ما بسوی خداست ،آرزوی صبر واجر برای بازمانده گان ، آرامش با دکر نام خدا ، اینکه مرگ حق است و برهمه انسانها ( حتی پیامبرلن و امامان ) حاکم است ، ویا اینکه تحمل و صبر در قبال مصیبت اجر فراوانی دارد و جملاتی از این دست میتواناند در التیام داغدیده گی موثر باشد.گفتن اینکه بجای بی تابی و گریه زاری شدید برایش فاتحه و قرآن بخوان واز خاوند متعال برایش طلب مغفرت بنما.
نکته مهم از نظر روان پزشکی این است که هرگز نباید مرگ عزیزان را از افراد
نزدیک او پنهان کرد. متاسفانه گاهی اطرافیان فردی که عزیزی را از دست داده است از
ترس سکته یا غصه دارشدن بیش از اندازه ، مرگ فرزند، پدر، مادر یا حتی خواهر و
برادر را از وی پنهان می کنند و اجازه نمی دهند در جریان مراحل مرگ و سوگ عزیز از
دست رفته قرار بگیرد اما توصیه می شود حتی اگر فرد کودکی کم سن و سال است، حتما در
جریان مراحل مرگ و سوگ قرار بگیرد و در مراسم کفن و دفن و تشییع جنازه و مجالس
ترحیم، شب هفت یا چهلم شرکت کند تا بتواند کمی خودش را تخلیه کند و از نظر روانی
به آرامشی نسبی برسد
.
تمام مراحل سوگواری و رسیدن به آرامش روانی و پذیرفتن و تحمل مرگ عزیزان
به طور متوسط ۴۰ روز طول می کشد و پس از ۴۰ روز، فرد سوگوار معمولا می تواند خودش را با شرایط موجود تطبیق بدهد
و به آرامش برسد. چون در این مدت معمولا عواطفی که فرد داغدار به فرد متوفی داشته،
با محبت و حمایت های عاطفی سایر اعضای خانواده جبران می شود .
به عبارت ساده تر، همان طور که در فرهنگ خودمان هم آمده، اطرافیان فرد
عزادار باید تا ۴۰ روز حمایت های عاطفی خود را از او به
حداکثر برسانند تا بتواند محبت و عواطفی که به متوفی داشته به سایر اطرافیان
انتقال دهد، کم کم با مصیبت کنار بیاید، خود را با شرایط موجود وفق بدهد و به
زندگی عادی اش برگردد. معمولا پس از گذشتن ۴۰ روز از
مرگ، به جز خاطره هایی که باقی می مانند، سایر ناراحتی ها مانند دلشوره، دلهره و
دل مردگی از بین میرود
. موااجه کردن فرد داغدار با واقعیت و افزایش ارتباطات عاطفی نزدیکان با
عزاداران، می تواند به تدریج غم آنها را کاهش دهد و آنها را راحت تر به زندگی عادی
بازگرداند .
دارو، درمان درد نیست
برای مراحل سوگواری نباید دارو مصرف شود مگر در مواردی که فرد عزادار دچار بی خوابی ویا اضطراب شدید بشود و پزشک استفاده از یک آرام بخش ضعیف را را برای کوتاه مدت مجاز بداند. بهتر است بدانید مصرف داروهای ضدافسردگی در مراحل سوگواری، این مراحل را به تعویق می اندازد و ممکن است باعث شود هرگز مرگ عزیزانشان را نپذیرند و همیشه در فاز «انکار» یا «چانه زنی»، باقی بمانند .
البته در برخی از مواردی که ارتباط تنگاتنگی بین داغدیده و فد متوفی وجود
داشته یا اینکه متوفی در اثر مرگ ناگهانی مانند تصادف از دست رفته باشد، امکان
بروز عکس العمل های شدید والدین ، همسر و یا فرزندان وابتلای آنها به افسردگی وجود
خواهد داشت .
اختلال خواب، اختلال اشتها، منزوی شدن و قطع ارتباط با دیگران و
اختلال در عملکرد شغلی می تواند از نشانه های ابتلا به افسردگی باشد. در چنین مواردی
و بعد از تشخیص افسردگی، روان پزشک درمان های دارویی را آغاز می کند که برای فرد
داغدار کمک کننده خواهد بود