تقدیم به برخی از همشهریان

یه دشت سرسبز یه رود پر آب

یه سد محکم داشتیم تو سیلاب

ما از خوشی ها دلامون آزاد

سد وشکستیم ، دنیا رو آب برد

از اون درو دشت چیزی نمونده باقی

انگار ازاین میخونه صد ساله رفته ساقی

حالا غم ما قد یه دریاست جایی که باید دل به دریا زد

همین جاست

نه کارایناست نه کار اوناست

ازاین و اون نیست از ماست که بر ماست