کویر و برنج کاری!!!

کشت برنج در بادرود ، افتخار یا انزجار 

 

  

طرح کشت برنج در منطقه کویری بادرود از سال 1372 توسط یک کشاورزدر منطقه 

سرآسیاب، برای اولین بار اجرا گردید با تاسف پخش  خبر برنج در مناطق کویری  که از عجا ئب  به نظر می رسید در شبکه های سراسری رادیو پخش گردید با پخش خبر فوق سال بعدرغبت کشاورزان بادرودی  برای این محصول لازم برای هر خانواده  دو چندان گردید  اینک پس از 16 سال از شروع این بحران محلی، 30 هکتار از مزارع این بخش زیر کشت  برنج قرار دارد و 120 روز تمام بایستی  مثل دریاچه ای در حاشیه کویر آب در مزارع برنج بماند .یکی از برنج کاران سر آسیابی  اظهار می دارد در هر هکتار  نزدیک به 3500 کیلو برنج برداشت می گردد  او با اعتقاد به اینکه چندین سال است برنج  کاری می کند می گوید در هر جریب بایستی یک روز در میان، یک ساعت آب  به  مصــرف  این محصــــول   بـــرسد .گر چه کشت  برنج که مورد مصرف هر خانوارایرانی است ،  لازم  و  بااهمیت تلقی می گردد .ولی نباید  فراموش نمود ،که با کشت هر خوشه برنج یک ساعت ازعقربه های حیات این منطقه از حرکت باز می ایستد وچرخهای خاموشی حیات این دیار کهن با سرعت  بیشتری به چرخش در می آید گر چه زمین شناسان معتقدند  حدود 5 میلیون سال قبل تمام این منطقه را در یا فرا گرفته بود ویا پیران به یاد دارند که تا 30 سال قبل در فواصل  چند متری دسترسی به آب امکان پذیر بود، ولی حال را هم به یاد آورید که عمق چا ههای  کشا ورزی بادرود به بیش از 200 متر رسیده واندکی بیاندیشیم که این روند نزولی عمق چاهها تا به کی و تا به کجا ادامه دارد   .

 آیا اندیشیده ایم ،بادرودی که روز گاری به شهر 70 رشته قنات مشهور بود و هزاران حلقه چاه  ، راهیابی آب را به بستر مزارع  هدایت می نمود، چرا اکنون حتی یک قنات از 70 رشته های  قنات ذکر شده، وجود ندارد؟. بیایید با این بحران  با دیدی منطقی تر بیاندیشیم و اندکی به آینده خود ،فرزندان و منطقه خود تفکری عاقلانه داشته باشیم . با اندکی تأ مل در خواهی یافت که این آب متعلق به آیندگان هم هست و کسانی از نسلهای ما هم بایستی از این حق طبیعی و مسلم خود  استفاده  معقول و منطقی را بنمایند ..پس حرمت آب را به حرمت شکم خود نشکنیم .