9 اردیبهشت شهادت حضرت آقاعلی عباس(ع)

14 جمادی الاول(9 اردیبهشت) شهادت حضرت آقاعلی عباس(ع)  

«بطوریکه نقل شده روز چهاردهم جمادی الاول بود که امامزادگان از قریه بادافشان در حال کوچ کردن بودند که لشگر شقاوت کیش مأمون سر رسیدند سرراه برآنان گرفته وآنان را محاصره کردند»

این گفتاری است از کتاب تذکره امامزاده آقاعلی عباس نوشته آیت الله سید عزیز الله امامت کاشانی ، بطوریکه بارها نقل شده حضرت آقاعلی عباس وشاهزاده محمد از فرزندان بلافصل امام موسی ابن جعفر با جمعی از اصحاب ویاران جهت دیدار با برادر خویش حضرت امام رضا که ولیعهد ایران در دوران مأمون عباسی شده بود از مدینه عازم طوس شدند .این عده از راه اهواز وارد ایران وسپس راه نهاوند واراک امروزی را در پیش گرفته وبه قم وارد شدند . در همان اوائل راه عده ای به رهبری حضرت شاهچراغ به علت ایمن بودن از اهواز راهی شیراز گردیدند وعده ای از راه اراک به قم شتافتند . بزرگ کاروان آنان حضرت معصومه خواهر بزرگوار حضرت آقاعلی عباس بوده است وی درقم به علت بیماری به شهادت می رسد .آقاعلی عباس وبرادرش وجمعی از اصحاب از قم راهی کاشان(چهل حصاران)می شوند عبدالجبار طبرسی حکمران کاشان به استقبال آنان میاید.مدت 17 شبانه روز از آنان بطرز شایسته ای پذیرائی می کند وآنان را از رفتن به طوس به علت عدم اعتبار در گفتار مأمون عباسی بر حذر می دارد اما این دو بزرگوار عزم را جزم تا به دیدار برادر بروند.پس از خروج ازکاشان از راه حاشیه کویر(جاده ابوزیدآباد فعلی)به سمت روستای یزدلان وسپس راهی بادرود(که برخی باد افشان مسی گفتند)می شوند .پس از ورود به بادرودمورد استقبال گرم حکمران این نواحی قرار گرفته وخدمت شایسته خدمت شاهزادگان معمول می دارد امامزادگان چند روزی را در بادرود توقف وجمع کثیری از اهالی منطقه به آنان ملحق می شوند .  

 

روز چهارشنبه هفتم ربیع الاول خبر شهادت مظلومانه امام رضا که درروز آخر صفر اتفاق افتاده به سمع مبارک این بزرگواران می رسد .از این خبر ناگوار این دوبزرگوار به شدت متألم واندوهگین شده واهالی بادرود علم عزا را بر پا می دارند وبه مدت 40 شبانه روز از این دوبرادر داغدار از مرگ برادر خویش دلجوئی وتسلی بخشی می کنند .پس از این واقعه آنان قصد حرکت به سمت طوس برای انتقام خون بناحق ریخته برادر را می گیرند وجمع کثیری از اهالی هم با آنان همراه می شوند که خبر حرکت آنان به مرو به مأمون رسیده ولشگری را برای جنگ با آنان راهی بادرود می سازد.

لشگر شقاوت کیش مأمون سر راه برآنان گرفته وآنها را در محاصره خود در می آورندوجنگی نابرابر در کویر بادرود شروع می شود . لشگریان مأمون چون شجاعت این دو نوجوان امام هفتم را می بینند  در نهایت بین این دوبزرگوار جدائی انداخته وآنان را جداگانه با تیغ های آتشین به شهادت می رسانند .وپیکر پاکشان در کویر تفت دیده بادرود گواهی دوباره می شود از مظلومیت خاندان اهل بیت (ع)

وبدین سان در روز 14 جمادی الاول سال 203 ه. ق  سالروز شهادت حضرت آقاعلی عباس وشاهزاده محمد نمادی است از وفاداری مردم منطقه بادرود به این بزرگواران که امید است همه مردم عزیز منطقه وزائران ومجاوران در تکریم این روز بزرگ بکوشند.

منابع: تذکره آقاعلی عباس نوشته امامت کاشانی.

دوگوهر فروزان کویر: نوشته ذبیح اله صولتیان.

گوهرهائی در کویر: نوشته حبیب اله سلمانی

زندگی نامه آقاعلی عباس: نوشته صادقی اردستانی.

یادمان کویر بادرود: نوشته حسین نقدی بادی