شرحی بر یک تابلو نقاشی

در بین سالهای 1310 تا 1320 (ه .ق ) دو نفر عکاس  تهرانی که علاقمند به کار عکاسی مستند بوده اند به روستای مرق کاشان میروند تا از فضای روستا ، مردمانش و زیارت بقعه ی بابا افضل عکاسی کنند . آنها هنگام ظهر برای صرف نهار به قهوه خانه ی روستا می روند و در آنجا پیر مردی را می بینند که بعد از خوردن نهار در حال پُک زدن به چپقش است ، از او عکسی به یاد ماندنی  می گیرند وبعد به تهران باز می گردند .

 آنها نگاتیو عکس را در تاریک خانه آتلیه شان به ظهور می رسانند وآن اثر زیبا را مشاهده می کنند. مدتی  بعد  صاحب کافه لاله زارتهران برای گرفتن پرتره اش به آنجا میرود و عکس پیرمرد چپق بدست را که کنار میز غذا نشسته است می بیند و آن را ازعکاسها می خرد و با خود به کافه آورده آن را بر دیوار کافه اش نصب می کند.   

 این تصویر سالها ی سال بر دیوار کافه لاله زار نصب بوده است تا اینکه فردی هنرمند برای خوردن قهوه وکشیدن سیگاری گذرش به کافه لاله زار تهران می افتد و عاشق عکس شده  ازروی آن یک تابلو نقاشی می کشد ، چند سال بعد ازروی آن نقاشی پوسترهایی به طور گسترده در ایران وبعضی از کشورها منتشر میشود واین اثر به عنوان اثری ماندگار به جا می ماند.

اما در مورد صاحب چهره نقاشی شده : 

 به قول از مردم روستای مرق این آقا شخصی است به نام حاج حسین احمدیان معروف به ( حاج حسین حکیم ، یا بابا حکیم مرقی) که هنگام مرگ 115 سال سن داشته است .ایشان در روستای مرق ، کاشان و روستاهای اطرافش به کار طبابت مشغول بوده است . حاج حسین حکیم به غیر از کار طبابت به عنوان بلد راه کاروان های عتبات عالیات و زیارت معصومین (ع)  نیز سفر می کرده است او همچنین به عنوان داوردر صلح و  صلاح  بین مردم ورساندن نامه ها به تهران وعودت آنها به روستا ها وکاشان فعال بوده است . حاج حسین در سفرهایی که به تهران داشته است از محضر آیت الله کاشانی نیز استفاده کرده ونصایح ایشان واخبار سیاسی آن زمان  را به گوش مردم کاشان می رسانده است  

منبع: وبلاگ وطن من بیدگل