بیائید گویش بادرودی را حفظ کنیم

ضرورت حفظ گویش های محلی

به قلم: حسین نقدی بادی

زبان های رسمی و زنده ی دنیا متشکل از گویش های محلی و بومی اند. بخش عمده ی از ذخیره واژگانی هر زبان را واژه ها و گویش های بومی ومحلی تشکیل می دهند. زبان شناسان، نقش زبان فلکلور و زبان توده را در قلمرو زبان های رسمی، از پشتوانه های اساسی تلقی می کنند.
اعتبار و ارزش زبان بستگی به میزان تنوع گویش های محلی و گفتاری آن دارد. یک زبان ممکن است نظر به ساحت قلمرو آن دارای چند گویش محلی باشد. حتی نمونه های وجود دارد که گویش های یک منطقه نسبت به منطقه دیگر به اندازه ای متفاوت جلوه می کند که فهم آن مشکل می شود؛ اما با کمی دقت و برگشت به واژه های اصیل و کهن آن زبان، کلید فهم درک گویش های محلی بدست می آید.

این مساله در زبان دری، نیز قابل درک است. درقلمرو زبان دری، لهجه ها و گویش های مختلفی را می بینیم، به طورنمونه در منطقه مرکزی ایران، بسیاری از واژگان اصیل این زبان دست نخورده باقی مانده، که فهمیدن بسیاری از این گویش ها برای دری زبان ها که زبان و گویش شان به مرور زمان دچار تحول شده، کمی بیگانه به نظر می رسد. درحالی که اگر این واژ گان در کاربرد زبان رسمی استفاده می شد امروز این غرابت وجود نمی داشت و از سویی به لحاظ تنوع واژگانی، بیشتر به زبان دری کمک می کرد.

.

مساله دیگر این است که اداری شدن و رسمی شدن زبان دری بدون در نظرداشت بسترهای اولیه و ذخایر بزرگ مفاهیم و سوژهای که در لابه لای گویشها و واژه گان محلی و بومی وجود دارد، به تدریج این مفاهیم و بن مایه های که زبان از آن تغذیه می کند، به فراموشی سپرده شده و نابود گشته است.
باید پذیرفت که زبان های رسمی، هویت شان را اززبان توده (که کاربران اصلی زبان هستند) دریافت می کنند، بنا براین هرگاه با زبان به عنوان مجموعه ایی از واژگان رسمی برخورد شود، زبان از محتوا تهی می گردد و به کالبد بدون روح می ماند.
خوشبختانه، به دلیل تکلم اکثر مردم بادرود با این گویش، یک برداشت سطحی در مورد کاربرد گویش های محلی بادرود وجود ندارد وبه هر اداره و سازمانی وارد می شوید مردم با زبان محلی سخن می گویند که جای شکرگزاری است ولی باید ،حفظ گویش های محلی در نهاد های رسمی و غیر رسمی کشور، جدی گرفته شود تا گویشهای محلی و واژه گان بومی نابود نشوند.

در این راستا پیشنهاد می شود: با عنایت به مصوبه فرهنگستان زبان فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی بادرود بعنوان تنها واحد ارزشمند دانشگاهی ، یک واحد درسی گویش بادرودی بعنوان درس اختیاری برای دانشجویان منظور فرمایند تا هم دانشجویان غیر بومی با مردمی که قریب به اتفاق ، محلی سخن می گویند آشنا شوند و هم در مراودات و ارتباطات با همنوعان بادرودی ، آسانتر باشند.

منبع: یادمان کویربادرود

دیدگاه کاربران گرامی.....

دوستدار کل شهرستان نطنز

چهارشنبه 9 بهمن‌ماه سال 1392 ساعت 09:39 ق.ظ

خیلی عالی انشاالله خدا کمک کند و مسولین نیز همت کنند همه ی گویشهای منطقه زنده باشند وبمانند

فری مشکی

چهارشنبه 9 بهمن‌ماه سال 1392 ساعت 10:14 ق.ظ

سلام.

من کاملا فارسی صحبت میکنم و بادرودی هم بلدم. ولی اکثر افرادهای این منطقه ( حتی تحصیل کرده ها) هم در فنون بیان فارسی و اختلاط کردن با فردی که باهامون فارسی صحبت میکنه یه جورایی سخته...

البته من چون شاهد و ناظر این ماجرا هستم و بودم نظرمو بیان کردم